فى يوم
من قصص عارف
فى يوم هيطير قلبى ويطلع لفوق
انظر للارض واودعها
اودع فيها امال كدابه وناس عايشه لكن اموات
مات جواهم الخير
مات جواهم الضمير
ناس تبصلها وتسمعها تقول يااااااااااااااااااااه ملايكه ملايكه وعايشه ويانا
لكن جواها تلاقى سواد بيخطف روحك
وانا مش هسمح لروحى يوم تكون مخطوفه
ولا لقلبى يتملى سواد
زى ما هو ابيض بلون الضى
واخضر بلون عنيكى
